نقد بازی می‌بایست در مسیر درست خود و بر مبنای روشهای علمی و هنری قرار گیرد. آنچه که امروز در نظام ژورنالیستی کشور دیده می‌شود توصیفی تمجیدگونه از یک بازی خوب ساخته شده از لحاظ فنی است. توصیف‌گری بازی و تمجید از شرکت یا فرد سازنده، آسمان و ریسمان به هم بافتن است نه نقد. منتقدین بنام و سرشناس دنیا در کمترین اندازه‌ی دسته‌بندی خود، چهار مرحله را برای نقد هنری متصور می‌دانند: توصیف، تحلیل، تفسیر و قضاوت. آنچه که ما می‌بینیم فقط بخش اول این مراحل آن هم بصورت ناقص است.
ادامه مطلبوقتی حرف از جمع‌آوری داده‌های مشتری می‌رسد، صنعت بازی‌ها در موقعیت منحصر به فرد و رشک برانگیزی قرار می‌گیرد. بر خلاف دیگر بخش‌ها که داده‌های مشتری اغلب در آن ناقص است، سازندگان بازی‌ها و بازاریابان می‌توانند به گنج داده‌های مستقیم هر یک از بازیکنان‌شان دسترسی داشته باشند. اما همیشه اینطور نبوده است.
ادامه مطلبیکی از جنبه‌های تولید بازی‌ها که بداند کمتر پرداخته شده است بی‌شک جنبه هنری آنهاست. متاسفانه این جنبه مقابل مباحث دیگر این حوزه نظیر اثرات خشونت، مسائل شناختی و روانشناسی و گاهی مسائل حاشیه‌ای کاملاً به حاشیه رانده است. گرچه در دنیا دربارهی مباحث نظری این مقوله، مقالات و کتبی نگاشته شده و اصطلاح گیم هنری نیز در این میان مطرح شده، اما در ایران موضوعی کمتر پرداخته شده است.
ادامه مطلب